W jaki sposób historyk literatury czyta pamiętniki?
Zakład Literatury i Kultury Epok Dawnych zaprasza studentów wszystkich lat studiów na otwarte spotkania poświęcone literaturze dawnej, które odbywają się dwa razy w semestrze. Pracownicy Zakładu proponują rozmowę o najważniejszych zjawiskach literackich przeszłości, wciąż znajdujących oddźwięk wśród odbiorców współczesnych.
UFABET ทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับนักเดิมพันออนไลน์
W jaki sposób historyk literatury czyta pamiętniki?
Pamiętniki i wspomnienia jako specyficzne źródłowe przekazy na temat czasu przeszłego dokonanego bywają współcześnie traktowane jako synonim lekturowej nudy – zamknięte w archiwach lub bibliotecznych działach specjalnych, interesują niemal wyłącznie specjalistów, poszukujących w nich anegdotek, które ubarwią wizerunek epoki, interpretację zjawiska, analizę problemu badawczego. Same pamiętniki pełnią więc funkcję „usługową”, rzadko bywają obiektem odrębnych, pogłębionych studiów. Czy słusznie? Po wspomnienia sięgać więc będą autorzy biografii, badacze historii politycznej – ruchów społecznych, dyplomacji, historycy wojskowości, badacze obyczajowości, wierzeń, religii…
A w jaki sposób i po co za lekturę pamiętników bierze się historyk literatury? Czego poszukuje, co znajduje? Z jakimi trudnościami warsztatowymi się boryka?
